ก่อนหน้านี้มีความพยายามที่จะควบคุมอัตราเงินเฟ้อโดยไม่มีผลข้างเคียงที่มีราคาแพงจากการว่างงานที่สูงขึ้น ฝ่ายบริหารของ Nixon เปิดตัวการควบคุมค่าจ้างและราคาในสามระยะระหว่างปี 1971 ถึง 1974 การควบคุมเหล่านั้นเพียงชะลอการเพิ่มขึ้นของราคาชั่วคราวเท่านั้น ขณะเดียวกันก็ทำให้การขาดแคลนรุนแรงขึ้น โดยเฉพาะด้านอาหารและพลังงาน ฝ่ายบริหารของ Ford ก็ไม่ประสบผลสำเร็จในความพยายามของตนไปกว่านี้อีกแล้ว หลังจากประกาศภาวะเงินเฟ้อเป็น “ศัตรูอันดับหนึ่ง” ประธานาธิบดีในปี 1974 ได้แนะนำโครงการ Whip Inflation Now (WIN) ซึ่งประกอบด้วยมาตรการสมัครใจเพื่อส่งเสริมความมัธยัสถ์มากขึ้น มันเป็นความล้มเหลว ข้อมูลที่ไม่ดี (หรืออย่างน้อยความเข้าใจข้อมูลที่ไม่ดี) ก็ทำให้ผู้กำหนดนโยบายพิการเช่นกัน เมื่อมองย้อนกลับไปที่ข้อมูลที่ผู้กำหนดนโยบายมีอยู่ในช่วงเวลาก่อนและระหว่างเกิดภาวะเงินเฟ้อครั้งใหญ่ […]